ZIJSPOOR – JOSHA ZWAAN

‘Ik had je zo graag een ander leven gegund,’ zeg ik. Hij kijkt me met zijn grote blauwe ogen doordringend aan. ‘Mam, dit ís mijn leven.’’

De zoon van auteur Josha Zwaan is pas 21 als hij een zeldzame auto-immuunziekte krijgt die zijn nieren en longen aantast. In korte tijd takelt Jim af. Een slopend jaar van dialyseren en wachten op een donornier volgt. Het leven staat stil, het hele gezin lijdt mee. In het autobiografische Zijspoor vertelt Zwaan – die eerder onder meer de bestsellerroman Parnassia schreef – aan de hand van haar dagboekaantekeningen en latere bespiegelingen over die zware tijd. Knap daarbij is dat ze ook eerlijk is over het moeizame evenwicht dat het gezin moet zien te vinden. De steken die zij en haar man laten vallen bij de andere drie kinderen. De minder sympathieke gevoelens die komen kijken bij de zorg voor het oudste kind: irritaties, voortdurende oververmoeidheid.

Zijspoor is geen licht verhaal, maar wel een over hoop en acceptatie. ‘Ik word hoe dan ook beter, en dan ga ik iets van mijn leven maken,’ zegt Jim tegen zijn moeder. Die realiseert zich dat ‘kijken wat er nog wel kan, je verder brengt dan blijven staren naar wat verloren is.’

Door Merel Blom