COLUMN SHEILA SITALSING: ‘IK BEGRIJP NIET DAT KIM EEN BOERENSLIMME ZAKENVROUW IS MET EEN IMPERIUM’
Er gaat weer een nichtje studeren, een nichtje zo slim dat ze met uitsluitend negens en achten slaagde voor haar vwo, ze báált dat wiskunde net geen tien werd, ze gaat iets doen met toegepaste wiskunde en complexe statistiek, zo’n studie waarbij in het eerste kwartaal de helft van de studenten huilend afhaakt. Maar zij gaat het halen, cum laude, want ze is ijverig, gedisciplineerd en absurd slim.
Haar idool is Kim Kardashian. Met Kylie Jenner op twee.
Waarom? vroeg ik vertwijfeld. Kim met haar kont, Kim met haar selfies, Kim met haar Kanye. Kim die symbool staat voor de beroemdheidscultuur waarin men niet goed hoeft te zijn in zingen, hoogspringen, een bedrijf leiden, judoën, uitvindingen doen, acteren, schrijven, poseren of toegepaste wiskunde en complexe statistiek – goed zijn in beroemd zijn volstaat. En excelleren in narcisme.
En dan Kylie, het halfzusje, dat een wandelend merk is geworden dat zich goed laat betalen voor haar functie als uithangbord voor nagellakjes, sieraden, schoenen en tassen van diverse designers.
Het nichtje keek me meewarig aan. Dat ik niet snapte dat Kim een rolmodel is die als een leeuwin over haar imago waakt, het imago dat haar financiële onafhankelijkheid bracht, helemaal zelf verdiend. Dat ik niet begrijp dat ze een boerenslimme zakenvrouw is, die op een merk een imperium heeft opgebouwd, zoals Arianna Huffington, Miuccia Prada, Oprah Winfrey, Sheryl Sandberg en andere bewonderde vrouwen van – hoe zeg je dat netjes? – de vorige generatie. Dat het me ontgaan is dat Lena Dunham, die wel bij feministen mag horen, een exemplaar van Kims gebundelde selfies aanschafte met als commentaar: ‘Ik ondersteun experimenten in het onderzoeken van de vrouwelijke identiteit’.
Mijn nichtje heeft ongetwijfeld gelijk, al is het maar omdat ze oneindig veel beter in wiskunde en statistiek is dan ik, dus las ik een stukje uit American Girls waarin journalist Nancy Jo Sales de Amerikaanse meisjescultuur onderzoekt. Een hoofdstuk is gewijd aan Kim Kardashian. Aan de kunst die Kim als geen ander verstaat: het presenteren en propageren van een geïdealiseerde en geseksualiseerde versie van zichzelf op sociale media. En aan de meisjes van 13 die in meterslange rijen staan om een glimp van Kim op te vangen, meisjes die Kim willen zijn. ‘Je hebt me geïnspireerd om hot en beroemd te willen zijn,’ tekent Sales op uit de mond van een tienermeisje dat een handtekening van Kim heeft weten te bemachtigen.
Ik hoopte vurig dat mijn nichtje zo zal worden opgeslokt door de toegepaste wiskunde en complexe statistiek, dat ze Kim een beetje vergeet. Meteen daarop voelde ik me schuldig, bevooroordeeld en oud. Heel erg oud.
Door Sheila Sitalsing
Econoom Sheila Sitalsing (47) is freelance journalist en columnist bij de Volkskrant. Ze woont met haar man en twee kinderen in Delft.