COLUMN HASNA EL MAROUDI: ‘ZE IS NIET IN EEN HOKJE TE STOPPEN EN ZORGT DAARMEE VOOR PANIEK’
In het vliegtuig naar New York zag ik onlangs de documentaire over Anthony Weiner, een oud-lid van het Amerikaanse Congres. Een man wiens doorzettingsvermogen niet gehinderd wordt door schade en schande. In tegendeel zelfs.
Weiner moest zijn zetel in het Congres verlaten na Weinergate. De man had in 2011 een verwoede poging tot sexting gedaan. Hij wilde via Twitter een privéberichtje verzenden naar een jonge dame, maar in plaats daarvan slingerde hij de foto van zijn stijve geslachtsdeel in boxershort publiekelijk het wereldwijde web op. Foutje, bedankt. Hij trad af en verdween van het publieke toneel, zij het tijdelijk.
In de documentaire is namelijk te zien hoe Weiner een politieke comeback probeert te maken, zich verkiesbaar stelt voor het burgemeesterschap van New York, de harten van de inwoners weer weet te winnen, maar dan uiteindelijk toch verliest omdat hij wederom verwikkeld raakt in een seksschandaal. ‘He just couldn’t keep it in his pants,’ zeggen de Amerikanen dan zo mooi. Afgelopen augustus was het weer raak: een foto van een opgewonden Weiner, met zijn slapende zoon vlak naast hem, domineerde dagen het Amerikaanse nieuws. Niet in de laatste plaats omdat Weiner getrouwd was met Huma Abedin, de rechterhand van Hillary Rodham Clinton.
Intrigerend aan Weinergate is niet alleen hoe het in godsnaam kan dat een beproefde politicus tot drie keer toe zo het nieuws kan domineren, maar vooral de rol die zijn echtgenote, Huma Abedin, toebedeeld kreeg. Conservatieve media speculeerden los op de vraag waarom Abedin na de eerste twee schandalen toch met Weiner getrouwd bleef. Het
antwoord dat ze wisten te formuleren: Abedin wilde graag blijven werken, maar omdat ze een zoontje heeft was dat lastig. Abedin had Weiner, de overspelige echtgenoot, dus nodig voor haar ‘feministische aspiraties’ van werkende moeder. Weiner moest thuisblijven bij het kind. Zo kreeg Abedin terloops niet alleen de schuld van het infidele gedrag van haar man, maar ook van de ‘onveilige thuis-situatie’ – hun zoontje was immers op de laatste foto te zien.
De fascinatie voor en speculaties rond Abedin hebben alles te maken met haar vrouw-zijn en haar islamitische achtergrond en de ogenschijnlijke contradicties in haar leven. Zo is Abedin praktiserend moslim maar was ze tot voor kort gehuwd met de Joodse Weiner. Abedin drinkt geen alcohol, maar draagt wel steevast rode lippenstift. Haar overleden vader was en haar moeder is streng islamitisch, zo is haar moeder groot voorstander van de strenge shariawetgeving. Hoewel Abedin de ondergeschiktheid van vrouwen er met de paplepel ingegoten heeft gekregen – ze groeide grotendeels op in Saoedi-Arabië – heeft ze er alles aan gedaan om Hillary Clinton verkozen te krijgen tot eerste vrouwelijke president van de Verenigde Staten. Meer heb je als moslima niet nodig om het publiek in verwarring te brengen over wie of wat je nu precies bent. Abedin is niet in een hokje te stoppen en zorgt daarmee voor paniek, want als moslima, als individu, autonoom keuzes maken, dat kan natuurlijk niet.
Door Hasna El Maroudi
Hasna El Maroudi (31) is redacteur bij de opiniesite Joop. Ze woont met haar man en dochter in Rotterdam.