MAN OVER VROUW: YEHUDI MOSZKOWICZ
Beeld: ernst coppejans
‘Robert Moszkowicz, mijn vader, is toen ik een jaar of 4 oud was goed verslaafd geraakt aan heroïne, waardoor ons gezin uit elkaar viel. Mijn moeder nam de zorg voor mijn broer en mij op zich en was genoodzaakt met haar studie Spaans te stoppen. We gingen van weelde naar bijstandsniveau. In die tijd heeft ze ervoor gezorgd dat, voor zover dat mogelijk was, wij niets tekortkwamen. Ze heeft gezorgd dat we in een leuke woonomgeving terecht kwamen, ondanks het feit dat daar geen financiële middelen voor waren. Ze heeft er meermaals voor gezorgd dat als het op school niet goed dreigde te gaan, ik naar een school ging waar ik mijn draai wel vond.
‘We waren allebei lid van een studentenvereniging en hadden elkaar daar al gesignaleerd. Op een gegeven moment zag ik haar van een afstandje op het plein aan de Neude zitten en dacht: dit is haar. Maar destijds zaten we allebei nog in een relatie. Zo’n tweeënhalf jaar geleden moest ik vanuit mijn werk voor een cliënt contact opnemen met de VPRO, en toen bleek zij degene aan de andere kant van de lijn. Vanaf toen heb ik energie gestoken in een date regelen en in haar mijn vrouw te maken. Het klinkt clichématig, maar voor de deur was het al duidelijk. Op alle mogelijke manieren, zowel humor als interesses, zijn we een volledige match. Zij heeft een ontzettend positieve instelling. Ze wordt ’s ochtends wakker en denkt: de wereld is fantastisch – waar ik minstens drie koppen koffie nodig heb.
‘Op alle mogelijke manieren, zowel humor als interesses, zijn we een volledige match’
‘Zij is iemand op wie ik in het dagelijks leven, mijn dagelijkse praktijk, echt blind moet kunnen vertrouwen. Ze zorgt ervoor dat alle communicatie in en uit mijn kantoor goed gaat. Ze doet dit werk al meer dan twintig jaar en is enorm communicatief vaardig. Een lastige cliënt aan de telefoon, daar krijgt ze binnen een minuut de angel uit. Ze straalt een enorme rust en ervaring uit.
‘De zus van mijn opa heeft in de tijd dat mijn moeder studeerde, met ons het land doorgetrokken en ons zo’n beetje elk denkbaar museum laten zien. Daarmee heeft ze mijn moeder op allerlei manieren ontzien. Wij hadden de tijd van ons leven, want we stonden als jongetjes van een jaar of 10 bijvoorbeeld in Overloon naar grote tanks te kijken, of we gingen naar het Thermenmuseum in Heerlen. Een stuk of dertig musea hebben we wel bezocht.