Redding van Italiaanse bank biedt gedupeerde SNS-beleggers hoop

Het is al weer jaren geleden dat minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem met een krachtig gebaar SNS Bank nationaliseerde en daarmee met één pennestreek aandeelhouders en beleggers in achtergestelde obligaties van de bank afschreef. De waarde van hun beleggingen werd gesteld op ‘0’, ze waren hun geld kwijt.

Dijsselbloem gaf daarmee invulling aan nieuw Europees beleid: nooit meer zou de staat – en dus de burger – opdraaien voor het redden van een bank. Aandeelhouders en obligatiehouders moeten voortaan zelf bloeden, ze namen een risico – al zagen ze het zelf niet zo – en het nemen van een risico kan slecht aflopen. Sinds SNS Bank werd genationaliseerd wordt er nog op meerdere fronten juridisch gevochten. Was de waarde van de aandelen en de obligaties van ‘0’? Daarnaar loopt onderzoek.

Gisteren redde de Italiaanse staat – inderdaad, daar wél en dus de burgers – gewoon weer een bank, de oudste ter wereld, Monte dei Paschi di Siena. De Europese Commissie gaf toestemming voor een injectie van € 5,4 miljard omdat bestaande aandeelhouders en obligatiehouders € 4,3 miljard bijdragen. De obligaties worden omgezet in aandelen waarvan er dus heel veel meer komen en dat leidt tot een verwatering. Toch spoot de koers van de aandelen en bepaalde types obligaties met meer dan 25 procent omhoog.

En er is een potje van € 1,5 miljard om gedupeerde obligatiehouders, meestal verkapte kleine spaarders die zich niet goed realiseerden hoeveel risico ze liepen, te compenseren.

Zo kan het dus ook in het Europa van Dijsselbloem en het roept de vraag op waarom hij het in eigen land niet zo regelde. Want bij juist een bank als SNS wemelde het van de ‘gedupeerde obligatiehouders, meestal verkapte kleine spaarders die zich niet goed realiseerden hoeveel risico ze liepen.’ Wat er nu in Italie gebeurde geeft de Nederlandse SNS-beleggers munitie die ze goed kunnen gebruiken. De onteigening van SNS had niet hoeven gebeuren, het kon ook anders.