Hoe Harvey Weinstein – wereldberoemd filmproducer – bezweek onder de vrouwen
Als u wel eens een bioscoop bezoekt of bezocht kent u de naam Miramax. Die verscheen aan het begin en vaak ook aan het eind van de de film. Mira en Max waren respectievelijk de moeder en vader van de broers Harvey en Robert Weinstein, ze combineerden de namen toen ze in 1979 Miramax Films oprichtten. De lijst met geproduceerde succesfilms is groot en dat was al zo toen The Walt Disney Corporation in 1993 hun bedrijf voor $ 80 miljoen kocht en Disney hen met lucratieve contracten – zowel in geld als in creatieve onafhankelijkheid – bond voor de toekomst.
De samenwerking met Disney kwam in 2004 tot een knetterend einde toen het moederbedrijf Miramax verbood om Michael Moore’s Fahrenheit 9/11 uit te brengen.
De broers stapten op en richtten in 2005 hun eigen studio op onder de naam The Weinstein Company. Hun vertrek betekende voor Miramax de start van een jarenlange doodsstrijd: in 2010 trok Disney de stekker eruit en doekte Miramax op.
Artistiek ging het The Weinstein Company vanaf 2009 zeker voor de wind met aansprekende producties maar de echte grote financiële klappers bleven uit. In een industrie waarin de verliezen er altijd zijn maar waarin ook één blockbuster tien tegenvallers kan goedmaken, zijn klappers – al zijn ze maar incidenteel – essentieel.
Harvey Weinstein stond al die jaren bekend als een explosieve persoonlijkheid die je als beginnende maar ook als enigszins gevestigde ster kon maken en breken. Die macht gebruikte hij schaamteloos, het was in de filmwereld een publiek geheim maar niemand durfde erover te spreken. Wat hem ook hielp was dat hij kon rekenen op het gezelschap van Barack Obama en Hillary Clinton voor wie hij regelmatig fundraisers organiseerde.
Vorige week nam Harvey Weinstein a leave of absence, hij koos vrijwillig voor een tijdelijk vertrek maar hij werd al dit weekend door een avalanche van beschuldigingen bedolven in een zodanige mate dat het bestuur – waarvan hij nota bene zelf deel uitmaakte – hem ontsloeg. Uit pure damage control.
De verhalen over het gedwongen naar hem moeten kijken terwijl hij zich douchte (het overkwam Ashley Judd), het moet geven van massages terwijl Weinstein die naakt onderging, de vechtpartijen en beledigingen, de beloftes van een komeetachtige carrière na verstrekte seksuele privileges: opeens is niemand meer terughoudend.
En zo kreeg Harvey Weinstein uiteindelijk alsnog de maximale aandacht van al die vrouwen die hij er de afgelopen jaren om vroeg. En bezweek hij eronder.