Om treurig van te worden, deze discussie over #metoo bij DWDD

Gisteravond zagen we in DWDD een – op zijn zachtst gezegd – interessante discussie over #metoo met als onderwerp ‘Slaan we niet een beetje door?’ En alweer ging het over vrouwen die ‘nu pas’ met hun verhaal naar buiten komen, vrouwen die ‘overdrijven’ en valse aangiftes. Aan tafel zaten journaliste Hasna el Maroudi, Hanneke Groenteman, columnist Arthur Umbgrove, chef Boeken bij de Volkskrant Wilma de Rek en auteur Jessica Durlacher.

Wat hebben we geleerd van #MeToo en hoe nu verder? Hoe kunnen we seksuele grensoverschrijding voorkomen? Hoe kunnen we de drempel om aangifte te doen zo laag mogelijk maken? Zomaar wat nuttige vragen die je zou kunnen stellen nadat de hashtag #MeToo wereldwijd viraal ging. Maar nee, gisteren aan tafel bij DWDD ging het daar niet over, want de meeste deelnemers waren te druk met het bagatelliseren van seksuele intimidatie. Dat gezeur over #MeToo ook. Jessica Durlacher werd er naar eigen zeggen ‘een beetje gek van’.

Met citaten van vrouwelijke pioniers. Van Aletta Jacobs tot Michelle Obama, van Eva Jinek tot Emma Watson. 

Laat je inspireren door quotes van hedendaagse helden die je al bladerend tegenkomt en maak gebruik van de handige week- en maandplanner voor al je afspraken.

Van je afbijten
Volgens Wilma de Rek moet de discussie gevoerd worden met alle vragen die je daarbij kunt stellen. Zoals ‘Waarom trokken mensen niet eerder hun mond open?’ Nou, Wilma, misschien omdat de schaamte zo groot is dat slachtoffers het maar liever wegstoppen. Omdat ze bang is dat er wordt gezegd dat ze overdrijft, of het zelf heeft uitgelokt. Bang om niet geloofd te worden, want er is geen bewijs, het is haar woord tegen het zijne. Bang om haar baan te verliezen, bang om als humorloze trut weggezet te worden. Daarom.

Een andere theorie die aan de orde kwam was dat vrouwen die van zich afbijten niet verkracht of aangerand worden. Jessica Durlacher vindt dat vrouwen met #MeToo in de slachtofferrol kruipen: ‘We zijn toch juist heel mondig?’ Hanneke Groenteman stelde dat zij nooit iets dergelijks heeft meegemaakt omdat ze naar eigen zeggen ‘te onaantrekkelijk en te kattig is’. Dus vrouwen die wel seksueel geïntimideerd worden hadden maar niet zo aantrekkelijk moeten zijn? En slachtoffers die op het moment zelf te verbouwereerd zijn om te reageren, die hadden gewoon beter hun grenzen moeten aangeven? Met dit soort redenaties ligt de schuld van seksuele intimidatie en seksueel geweld weer bij de vrouw.

Bewijs
‘Is er wel bewijs? Hebben ze bewijs als ze met hun dingetjes komen?’, vraagt De Rek zich af. Noemde ze seksuele grensoverschrijding nu echt ‘dingetjes’? Meteen moeten we het ook weer hebben over valse aangiftes en over hoe erg dat is voor mannen die daarmee te maken krijgen. Heel erg. Maar het gaat maar om een klein percentage en bovendien doen überhaupt maar weinig slachtoffers aangifte. Kunnen we misschien dus even focussen op het echte probleem? De reden waarom #MeToo viraal ging? Zullen we de daders even centraal stellen in plaats van steeds maar te kijken naar de slachtoffers? Er wordt maar geëmmerd over de vorm van de campagne #MeToo, over de vraag wat nu precies grensoverschrijdend gedrag is en wat niet, of iemand die ‘alleen maar’ vunzige nachtelijke sms’jes kreeg wel #MeToo mag zeggen en waarom iemand er ‘nu pas’ mee naar buiten komt, maar daarmee verliezen we kern van de zaak uit het oog.

#MeToo gaat over (on)macht, over ongelijke machtsverhoudingen, over schaamte, over angst, over geen respect hebben voor andermans grenzen en over nemen waar je recht op denkt te hebben. Niet over een zogenaamde hetze tegen mannen, niet over flirten en blauwtjes en al helemaal niet over ‘wat voor de een acceptabel is, daar is een ander misschien niet van gediend’. Zoals Hasna el Maroudi in de uitzending zei: “Het is heel simpel. Onder de hashtag #MeToo wordt gezegd, ik ben seksueel misbruikt, ofwel aangerand ofwel verkracht. Dat gebeurt omdat iemand over iemands grenzen heen gaat. Degene die dat doet weet dondersgoed dat hij over iemands grenzen heen gaat. En ook degene die dat overkomt weet dat dondersgoed.” Ze schreef er vorige week een heldere column over.

DWDD lijkt het punt van #MeToo niet te hebben begrepen. En wat ontzettend treurig om te zien hoe vrouwen andere vrouwen afvallen in de strijd tegen seksuele intimidatie en seksueel geweld.