Niet alleen in Irak: kindhuwelijken van 9-jarige meisjes
Het is maar goed dat het Iraaks parlement 328 leden kent en dat er dus 165 nodig zijn om een nieuwe wet goed te keuren. Gisteren diende een 40 leden tellende fractie een wets(wijzigingen)voorstel in dat het regelt dat 9-jarige meisjes in het huwelijk treden.
Het zou een amendement zijn op een wet die in 2014 werd aangenomen en het zou wettelijk regelen wat in de Iraakse Shi’a-beweging (bij ons meer bekend als Sjiieten) eigenlijk al gebruik is.
Kindbruiden zijn in veel samenlevingen normaal en met de toestroom van vluchtelingen uit die regio heeft het fenomeen inmiddels ook ons land bereikt. En dan gaat het niet alleen om al in het buitenland gesloten huwelijken, ook in ons land worden – of werden – die huwelijken gesloten. Hoe groot het probleem is weten we niet want dit soort huwelijken bereiken de Nederlandse Burgerlijke Stand niet, ze zijn op religieuze wijze gesloten.
Op 5 december 2015 werd in ons land de Wet tegengaan huwelijksdwang van kracht maar zelfs de Rijksoverheid komt niet verder dan stellen dat het daarmee ‘moeilijker’ is om in ons land gedwongen huwelijken te sluiten. Personen onder de 18 mogen eenvoudigweg niet trouwen en er staan flinke sancties op. Huwelijksdwang is strafbaar. Voor de vervolging van daders gelden de volgende regels:
- Daders kunnen maximaal 2 jaar gevangenisstraf krijgen.
- Heeft een Nederlander iemand in het buitenland gedwongen tot een huwelijk? Dan is vervolging in Nederland mogelijk. Ook als huwelijksdwang in dat andere land niet strafbaar is. Dit geldt ook voor vreemdelingen met een vaste woonplaats of verblijfplaats in Nederland.
- De verjaringstermijn van 6 jaar voor huwelijksdwang bij een minderjarige begint als het slachtoffer 18 jaar is geworden. Een slachtoffer heeft hierdoor tijd om als volwassene na te denken over de gevolgen van het gedwongen huwelijk. En om aangifte te doen.
- Het is mogelijk een verdachte van huwelijksdwang in voorlopige hechtenis te nemen om het slachtoffer beter te beschermen.
- Het Openbaar Ministerie (OM) heeft bevoegdheden om daders op te sporen. Het OM mag bijvoorbeeld gegevens over het telefoonverkeer opvragen.
Maar dan zijn we er nog niet, er zijn ook de al dan niet in ons land eerder gesloten bestaande huwelijken. Daar kan sprake zijn van wat dan ‘huwelijkse gevangenschap’ heet. Om dat te verbreken – het gaat meestal om een formeel of informeel religieus huwelijk, is de medewerking van de echtgenoot nodig. Als hij weigert is er sprake van huwelijksdwang en kan de rechter de man bevelen mee te werken aan het ontbinden van het huwelijk.