‘Wat verdien je nu?’ houdt de salariskloof in stand.

Stel, je solliciteert naar een andere baan. Dan is de vraag – gesteld door de mogelijk aanstaande werkgever –  ‘Wat verdien je nu?’ een doodnormale. Bij een wissel van baan is het immers aan beide kanten van de onderhandelingstafel een uitgangspunt dat de sollicitant erop vooruit wil gaan en dat de werkgever aan die wens in enige mate tegemoet zal willen – of moeten – komen.

Toch moeten we van die vraag af, hij houdt de salariskloof in stand. Want de kans is groot dat de solliciterende vrouw uit een baan komt waarin een mannelijke collega meer verdiende. De vrouwelijke sollicitant zal, als de nieuwe werkgever haar een bedrag biedt waarmee ze vooruit gaat, geneigd zijn ‘ja’ te zeggen en het gevoel te hebben dat een goede stap zet.

Toch is dat meestal niet zo, ze gaat weliswaar meer verdienen maar haar nieuwe mannelijke collega’s zullen het alweer of nog steeds beter hebben.

Er moet worden uitgegaan van wat er staat voor de baan, niet wie erop solliciteert en al helemaal niet het geslacht van de sollicitant.

In de Verenigde Staten is er een beweging gaande die het stellen van de vraag ‘Wat verdien je nu?’ uitsluit. Er zijn al staten (Massachusetts en Californië), steden (New York, Philadelphia en Chicago) en bedrijven (Amazon, Google en Starbucks) die de vraag niet meer stellen. Hij zou er niet toe mogen doen.

Zoiets zouden we in Nederland ook moeten regelen, het liefst bij wet. Want voor andere vraag geldt dat al:

Volgens artikel 1 in de Grondwet en de Algemene wet gelijke behandeling mag je als werkgever geen onderscheid maken op grond van:

• Godsdienst
• Politieke gezindheid
• Levensovertuiging
• Ras
• Geslacht
• Nationaliteit
• Seksuele geaardheid
• Burgerlijke staat

Daarnaast is er de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte. Daarin staat dat er geen onderscheid gemaakt mag worden op basis van:

• Gezondheid

Je mag dus huidige en toekomstige werknemers niet beoordelen of selecteren op bovenstaande criteria. Dat betekent dat je tijdens de hele sollicitatieprocedure – van de vacaturetekst tot aan het sollicitatiegesprek en de selectie van personeel – niet mag vragen naar deze zaken. Dat is discriminatie.

Vrouwen die de vraag toch gesteld krijgen doen er goed aan met een tegenvraag te komen: ‘Wat wordt er doorgaans voor deze functie betaald, wat is de bandbreedte?’