Renate Dorrestein: Geestig en vol zelfspot. En OPZIJ

Vrijdag 4 mei overleed Renate Dorrestein. Pas 64 jaar oud. Renate, van oorsprong journalist, was vooral bekend als schrijfster van boeken, waarbij haar lezerspubliek uit verschillende doelgroepen bestond. Enerzijds had je haar fictie boeken, vol onrealistische, licht absurde verhalen. Ze vond er een groot lezerspubliek mee en titels als Verborgen gebreken, Buitenstaanders en Vreemde streken werden door leerlingen graag op de literatuurlijst gezet. Makkelijk leesbaar en bij vlagen hilarisch. Ze ontving in 1993 de Annie Romeinprijs, die vanaf 2008 onder de naam OPZIJ Literatuurprijs wordt uitgereikt, ze werd genomineerd voor de AKO en Libris Literatuurprijs. In 1997 schreef zij het boekenweekgeschenk Want dit is mijn lichaam. Dit boek kenmerkte zich, net als haar latere non-fictie werken door autobiografische elementen, waardoor ze een ander lezerspubliek vond. Haar gezondheid liet haar op meerdere vlakken in de steek: ze leed aan ME en zocht als voorvechter voor erkenning van deze vermoeidheidsziekte veelvuldig de publiciteit.

Die publiciteit was eigenlijk de basis van haar schrijverschap. Begonnen als journalist bij Libelle en Panorama, was ze van 1982 tot 1987 ruim vijf jaar redacteur bij OPZIJ. Zoals Cisca Dresselhuys, in die tijd hoofdredacteur van OPZIJ, zegt in De Volkskrant: ‘Renate heeft heel veel voor het Nederlandse feminisme betekend. Zij hield ons allemaal met de voeten op de vloer. Want vrouwen, zo zei ze, zijn geen heiligen. Net zo min als mannen.’

Maar de mooiste necrologie schreef onze eigen columniste Sheila Sitalsing deze morgen in de Volkskrant. Die je hier kunt lezen.