Interview met Hanne van Aart (33): de jongste burgemeester van Nederland
De vertrouwenscommissie die jou als burgemeester aanstelde, gaf als reden dat ze dachten dat je goed kon verbinden. Zie jij dat zelf ook zo?
“Het voordeel is dat ik 33 ben. Ik hoop dat ik met mijn leeftijd in staat ben om jongeren bij de gemeente te betrekken. Ik vind het een grote uitdaging. Ik houd er ook van om met verschillende mensen te praten. Als je daar ook niet van houdt, dan moet je geen burgemeester worden. Of je nou jong of oud bent het gaat er om wat je doet als burgemeester en waar je voor staat.”
Dus je ziet je leeftijd vooral als een voordeel?
“Het is niet iets waar ik zelf heel erg van bewust ben. Wat je weleens merkt is dat sommige oudere generaties echt stereotypisch kijken naar leeftijd of naar het feit dat je vrouw bent. Ik hoor heel vaak dat mensen verrast zijn als ik als burgemeester ergens kom. ‘Bij een burgemeester had ik toch wel een wat oudere man bedacht,’ zeggen ze weleens. Dat is natuurlijk het beeld van een burgemeester, oud, in pak en met de ambtsketting om. Als het enigszins kan loop ik liever in mijn spijkerbroek en op sneakers. Ik vind het ook heel belangrijk dat er naar je wordt gekeken als mens. Ik heb ook heus weleens mee gemaakt dat ik niet serieus werd genomen. Het is niet iets waar ik me heel erg druk om maak. Ik denk als dat is hoe jij naar de wereld kijkt, dan hebben we nog een hoop bergen te verzetten.”
En diversiteit in Loon op Zand? Zitten er genoeg vrouwen in de gemeenteraad?
“Het zijn er nu zes van de negentien. Geen vrouwelijke wethouders, maar wel een vrouwelijke burgemeester en een vrouwelijke griffier. Het mogen er altijd meer zijn. Tegelijkertijd hebben we ook geen Surinamers, Antillianen of Marokkanen in de gemeenteraad. Die ontbreken ook structureel. Diversiteit in zijn algemeenheid moet dus worden aangepakt.”