Laten we het eens even hebben over dat Stint-verbod.
Het is in dit soort situaties altijd moeilijk om het juiste moment te kiezen voor een ander geluid. Vorige week vond een afschuwelijk ongeluk plaats waarbij een Stint in botsing kwam met een trein, met de gevolgen die we allemaal kennen.
Als zoiets gebeurt weet je dat er een schuldige moet zijn en dat die gestraft moet worden. De roep om zo’n niet altijd even genuanceerd volksgericht én dus de minister loopt dan snel op. En wat is er dan makkelijker dan de producent van een tot vorige week bejubelde vinding zoals de Stint als Barbertje te laten hangen?
De oorzaak van het ongeluk is intussen nog altijd niet bekend maar van een verantwoordelijke minister wordt nu eenmaal daadkracht verwacht en dus verordonneerde Cora van Nieuwenhuizen een verbod van de wagentjes op de openbare weg. Maar de Stint voldeed in alle opzichten aan de wet- en regelgeving en werd uitvoerig getest.
Er rijden een paar duizend rond, de meeste worden door kinderdagverblijven gebruikt voor het ophalen en brengen van kinderen. Ze waren een uitkomst, een goed, efficient en economisch alternatief voor het huren van busjes of het lopen over straat met groepjes kinderen. Milieuvriendelijk, dat ook nog eens.
De gronden waarop de minister het verbod uitvaardigde zijn nogal dun, to put it mildly. Natuurlijk gaat veiligheid voor alles maar als de Stint na alle tests die in ons land verplicht zijn voordat een voertuig de weg op mag niet veilig is, dan moeten we ons ernstig zorgen maken over wat dan ook dat wielen heeft en waarop en waarin we ons dagelijks begeven.
Inmiddels lijkt het erop dat de producent de Nederlandse Overheid voor de rechter sleept, hij is een kafkaësk scenario beland waarin hij maar niet gehoord wordt en zijn aanbod om in overleg te gaan of gezamenlijk te testen wordt genegeerd. Heb je de Overheid tegen je, dan ben je gezien. De kans dat zijn bedrijf failliet gaat is levensgroot, ook al zou hij over tig-jaren bij de Hoge Raad z’n gelijk hebben gehaald. Maar op dit moment lijkt het nog niet zeker dat hij de stap zet, de berichtgeving erover in de media is verwarrend. De Volkskrant en de NOS melden dat hij een kort geding aanspant. Maar directeur Edwin Renzen zou tegen De Telegraaf nog hebben ontkend. Hij wil graag met het ministerie om tafel en heeft nog geen rechtszaak aangespannen. ‘Er is niks de deur uit. Uiteindelijk is dat een optie die we bekijken, maar in eerste instantie willen we het oplossen door te praten.’
Intussen horen we ook van kinderdagverblijven die het ministeriële besluit te zot voor woorden vinden.
Ze werden overvallen, moeten hevig improviseren en kunnen eigenlijk alleen maar kiezen uit kwaden terwijl ze gedwongen worden flinke extra kosten te maken. Wie gaat dat betalen?
De eerste spant nu een kort geding aan tegen de minister. We zijn heel benieuwd maar weten ook dat de Haagse rechters zelden de moed hebben om de kant van de tegenstander van de Overheid te kiezen. Maar, zoals de leiding van dit kinderdagverblijf het formuleert:
‘Er is onvoldoende onderzoek gedaan om zeker te weten dat dit probleem ook op andere Stints van toepassing is”, zegt Van Bentem. „Als een vliegtuig een stuk schroefje heeft, doe je er toch alles aan om dat schroefje te vervangen, in plaats van alle vliegtuigen op de grond te houden? Mijn indruk is dat de minister een zondebok zoekt, als reactie op het tragische treinongeluk in Oss. Maar daarmee draai je de dramatische gebeurtenis niet terug.’