#MeToo: studenten zijn een risicogroep. Hoe Amsterdam een voorbeeld kan nemen aan San Francisco.
Door Tessel ten Zweege en Alicia Martirosjan
Op San Francisco State University doorlopen alle leerlingen verplicht een online cursus die hen bekend maakt met gedragsnormen als het gaat om seksuele en/of romantische relaties. De cursus, “Think About It”, wijst studenten op hun rechten, introduceert termen als ‘rape culture’ en ‘consent’ en leert de symptomen van een ongezonde relatie te herkennen.
Tijdens een uitwisseling met San Francisco (ik studeer in Amsterdam), realiseerde ik me hoe ver Nederland nog achterligt qua preventie van seksueel misbruik .
De cursus is heel specifiek en legt aan de hand van voorbeelden uit hoe bepaalde situaties voorkomen kunnen worden. Vooral de uitleg over het woord ‘consent’ vond ik belangrijk. ‘Consent’ is toestemming voor een bepaalde romantische of seksuele handeling. Naar mijn idee hebben veel studenten geen idee wat die term betekent: In mijn eigen ervaringen heb ik ook vaak het idee dat mensen mijn gebrek aan “nee” als een “ja” opvatten. Het is belangrijk dat studenten leren duidelijk hun grenzen aan te geven maar ook opletten dat ze een overtuigende “ja” ontvangen. Ook emotionele mishandeling wordt genoemd in de cursus: Studenten kunnen zo beter inschatten of hun relatie wel goed voor ze is aan de hand van een aantal herkenningspunten. Dit zijn dingen die ik nooit voorbij heb horen komen in voorlichting op mijn scholen, terwijl ik er wel mee in aanraking kom in mijn persoonlijke leven.
Na een beetje rondspeuren op de website van de Universiteit van Amsterdam, mijn universiteit, kwam ik er achter dat er inderdaad niet zo’n soort voorlichting bestond. Het enige wat je kunt vinden is de contactgegevens van een vertrouwenspersoon, maar de UvA-site raad studenten aan om dingen in de eerste instantie zelf op te lossen. Deze lakse houding vind ik niet passen bij de cijfers: Volgens Centrum Seksueel Geweld wordt één op de 8 vrouwen minstens eens in haar leven verkracht, één op de 25 mannen minstens eens in zijn leven verkracht, en verviervoudigd de kans om verkracht te worden tussen de leeftijden 12 en 24. Studenten vallen binnen deze leeftijdscategorie, maar hebben dus minimale voorlichting gekregen over dit soort situaties.
Op het Instagram-account van ons feministische collectief PISSWIFE hebben we een poll gehouden om te zien wat de ervaringen van onze volgers waren op hun universiteiten. Slechts 8% van de ondervraagden hebben voorlichting gekregen over seksueel misbruik en preventie hiervan. Eerder schreven we al op onze website dat seksuele voorlichting er op middelbare scholen vaak bij in schiet. Nadat ik deze cursus van San Francisco State heb mogen volgen, zie ik hoe het dus wél moet. Daarom pleit PISSWIFE voor voorlichting over seksuele en romantische relaties van alle soorten, omdat een onderwijsinstelling als de Universiteit van Amsterdam educatie hoort te bieden over belangrijke onderwerpen als deze en studenten een risicogroep zijn.
Het gebrek aan voorlichting is helaas een landelijk probleem. Uit de polls op onze Instagram is gebleken dat 97% van de studenten nooit uitleg hebben gekregen over termen als “victim-blaming”. Dit is waarom PISSWIFE zich gaat inzetten voor de uitbreiding van seksuele voorlichting inclusief voorlichting over grenzen aangeven en respecteren in Nederland. Juist in tijden zoals deze, waarin de headlines gevuld zijn met figuren als Kavanaugh en Weinstein, verkrachting van een studente in Rotterdam, en het publieke debat over de legale definitie van verkrachting, is duidelijke educatie van groot belang.
Tessel ten Zweege is lid van het feministisch collectief PISSWIFE