Carrie Mae Weems en wat mode-ontwerpers lang niet lieten zien: zwarte vrouwen in hun creaties

De kans is groot dat de naam Carrie Mae Weems u niets zegt. Dat is in de Verenigde Staten wel anders. Mocht u binnenkort in Boston zijn dan hebben we een tip: bezoek in het McMullen Museum of Art de overzichtstentoonstelling Darker Matter waarvan ze de curator is en ook haar eigen werk toont. Weems, inmiddels 65, fotografeert al sinds haar 20e verjaardag toen haar vriend haar een camera gaf. En al snel toonde ze engagement. The New York Times noemt haar perhaps our greatest living photographer.

Wat is er zo bijzonder is aan haar werk? Ze inspireert inmiddels meerder generaties van African-Americans als het gaat om zelfbewustzijn. Spike Lee en Beyoncé, om er twee te noemen. Ze fotografeert, filmt en schrijft. En het gaat meestal over die African-Americans en hun achterstelling op alle niveaus. Haar prachtige zwart-wit-serie The Kitchen Table Series uit 1990 geeft een goede indruk. In 1997 komt ze met Not Manet’s Type.

Die achterstelling illustreerde ze magnifiek door te laten zien hoe mode-ontwerpers zich zo goed als altijd op witte vrouwen richten. Tot nog niet zo heel lang geleden was één blik op de modellen – toen nog mannequins genoemd – genoeg. In 2007 maakt ze onderstaand filmpje.

Ze laat het ook zien door zichzelf te fotograferen in hun creaties: een jurk van Oscar de la Renta, een ring van Pomellato, schoenen van Christian Louboutin. Op weer een andere foto draagt ze een jurk en riem van Bottega Veneta, oorbellen van Cartier, een armband van Van Cleef en Arpels en schoenen van Manolo Blahnik.

Lees hier het prachtige artikel met heel veel foto’s in The New York Times.