Margaret Thatcher op het nieuwe £ 50-biljet?. Vanwege haar verdiensten voor de ontwikkeling van softijs

Het Verenigd Koninkrijk – of liever de Bank of England – bereidt de uitgifte voor van een nieuw £ 50-biljet. Daarop twee gezichten waarvan er één vaststaat: dat van de Queen. Aan de andere kant is plaats voor het gezicht van een wetenschapper, dead or alive.

Op dit moment lopen voor de selectie de voorrondes, iedereen mag mee doe hoewel we niet weten of dat ook geldt voor de (op dit moment nog) mede-Europeanen.

Het resulteerde tot nu toe in 174.112 nominaties, je kunt zeggen dat het beslist leeft onder de bevolking. De Bank of England publiceert nu een shortlist van zo’n 800 namen, geselecteerd uit de eerste 114.000 suggesties waarvan vervolgens moest worden vastgesteld of die personen überhaupt ooit bestonden, vervolgens of ze geleefd hebben of dat wellicht nog altijd doen. En tenslotte wat aard en belang van hun wetenschappelijke prestaties zou kunnen zijn geweest. Die eerste 800 vindt u hier.

U zult zien – zoals te doen gebruikelijk – dat vrouwen enorm in de minderheid zijn maar gezien het democratisch gehalte van het proces mogen we dat ook onszelf verwijten: het begint ermee dat de brievenbus van de Bank of England – digitaal en analoog – verstopt raakt met suggesties voor wetenschappers van de vrouwelijke kunne. Dat kan nog tot en met 14 december a.s., dan worden de ‘stembussen’ gesloten.

Onder de 800 namen is die van Margaret Thatcher. Nu wordt er over het algemeen heel veel van en over haar gevonden en, zoals altijd: lang niet alles was zoals het ooit leek.

Margaret’s politieke leven leverde geen grond voor nominatie op, dat van haar – voor velen onbekende – wetenschappelijke leven wél. Ooit werkte de jonge Margaret Roberts als chemicus bij voedselfabrikant J. Lyons, een van de bedrijven die bezig waren met de verdere ontwikkeling van softijs, een Amerikaanse vinding. Samen met collega’s zocht Margaret naar manieren om de nieuwe ijssoort zo goedkoop mogelijk te produceren en uit een machine te laten komen. En daarin slaagde ze. Als ze tijdens haar politieke loopbaan naast Iron Lady ook IJskonijn werd genoemd, dan zou ze die laatste bijnaam ook echt hebben verdiend.