Vijf verkrachters in Pamplona opnieuw vrijgesproken van verkrachting

Op 18 juli j.l. schreven we over de verkrachting door vijf mannen van een 18-jarig meisje, in 2016 tijdens het opjagen van de stieren in Pamplona, een jaarlijks ‘feestje’.

We maakten de kanttekening dat wij het weliswaar verkrachting noemden maar dat de rechters oordeelden dat het dat niet was, het was misbruik en daarbij hoort een mildere straf. De vijf werden veroordeeld tot een gevangenisstraf van negen jaar.

Zowel de aanklager als de veroordeelden gingen in hoger beroep en nu is er de uitspraak: het vorige vonnis blijft in stand: negen jaar, geen verkrachting, wel misbruik. In afwachting van het hoger beroep waren de mannen overigens gewoon op vrije voeten.

Vijf mannen, die zichzelf ‘de Roedel’ noemden, dwongen een vrouw urenlang tot seks. Ze legden het vast met mobiele telefoons. Tegen de vijf, tussen de 26 en 29 jaar, werd 22 jaar cel geëist. De rechter veroordeelde hen tot negen jaar cel voor het misbruik, maar vond dat er geen sprake was van verkrachting. Het meisje kondigde toen al aan in beroep te zullen gaan. Ze zegt dat ze zich niet heeft verzet omdat ze hoopte dat het dan sneller voorbij zou zijn.

Bijzonder is het dat de Spaanse wet het in die situatie inmiddels wel verkrachting zou noemen, in 2016 was nog oude wetgeving van kracht. Seks zonder expliciete goedkeuring wordt in de nieuwe wet als verkrachting gezien. Als een persoon ‘nee’ zegt, betekent dat nee, maar als er geen ja wordt gezegd, betekent dat ook nee.

We vonden destijds zelfs negen jaar een lichte straf en gingen op onderzoek uit naar de strafmaat in ons eigen land. We schreven toen nog dit:

We stuitten op deze ‘richtlijn’ (waarschuwing: lees en huiver, het is een nogal ‘technisch’ verhaal. Goed dat er een richtlijn is maar de lat ligt angstwekkend laag) en wat blijkt: voor verkrachting geldt een norm van 36 maanden, te verhogen of te verlagen al naar de omstandigheden waarvan in de richtlijn voorbeelden worden gegeven aan de hand van eerder gewezen vonnissen.

Het is toch tenminste bizar dat in onze veelgeprezen Europese Unie er sprake is van zulke verschillen in wetgeving én straffen. Hoe kan het zijn dat verkrachting in het ene land – zelfs ons land – onder dezelfde omstandigheden zoveel milder wordt bestraft dan in het andere land – zoals Spanje? Ze verzinnen in Brussel voor de meest idiote futiliteiten uniforme Europese regels maar kennelijk is verkrachting voor de boven ons gestelden ‘klein bier’.