Onze topsportsters in het buitenland: Shanice van de Sanden, Sabrina van der Sloot, Natalie van den Adel en Lonneke Slöetjes
Voetbalster Shanice van de Sanden, waterpoloster Sabrina van der Sloot, basketbalster Natalie van den Adel en volleybalster Lonneke Slöetjes vertellen vanuit Frankrijk, Italië, Spanje en Turkije over de oversteek.
DOOR NOÉMI PRENT
In Nederland kunnen de meeste professionele vrouwelijke sporters bij lange na niet rondkomen van de inkomsten die ze met hun sport verdienen. Een bijbaan naast de sportcarrière is daarom geen overbodige luxe. Daarnaast zijn de Nederlandse eredivisies in de meeste sporten over het algemeen van een (te) laag niveau. Kortom: het is niet aantrekkelijk voor vrouwelijke topsporters om in Nederland te blijven. Dus tekenen professionele voetbalsters, volleybalsters, basketbalsters en waterpolosters bij een club over de grens, daar waar de verdiensten vele malen beter zijn. Het gaat deze vrouwen vaak niet zozeer om bergen met goud, maar ook om de kans zichzelf optimaal te ontplooien in hun tak van sport.
Sabrina van der Sloot
‘Ik ben een sporter. Ik wil liever goud winnen op de Spelen dan 10.000 volgers op sociale media’
“Om de salarisverschillen in de sport te verkleinen, moeten we ervoor zorgen dat ze in ons blijven geloven,” aldus profvoetbalster Shanice van de Sanden. En dat geloof in de OranjeLeeuwinnen is de afgelopen jaren gigantisch gegroeid. Dankzij de prestaties op het EK Vrouwenvoetbal in 2017 brak het Nederlandse team al dan niet indirect een lans voor professionele vrouwelijke sporters. Inmiddels hebben ze salarisverhoging gekregen en kunnen ze rekenen op ruim een miljoen kijkers naar hun wedstrijden op televisie, zoals bijvoorbeeld de WK kwalificatiewedstrijden.
Aan kritische geluiden jegens het vrouwenvoetbal, bijvoorbeeld dat het ‘minder leuk zou zijn om naar te kijken’, heeft Van de Sanden geen boodschap. “Ik luister er niet naar, ze moeten zelf weten of ze het willen kijken. Ze kunnen zeggen wat ze willen, maar er kijken wel mooi een miljoen mensen. En ja, natuurlijk geeft het een lekker gevoel dat het goed gevolgd wordt en dat het wat heeft losgemaakt bij de mensen van buitenaf.”
No products found
Folders lopen
Van de Sanden wordt door concullega’s gevreesd en bewonderd. Haar talent en dynamische persoonlijkheid maakt dat zij met recht de smaakmaker van het Nederlandse vrouwenvoetbal wordt genoemd. Dat werd ook opgemerkt door het Franse Olympique Lyon, de beste club van Europa, die haar vorig jaar wegkaapte bij Liverpool. “Ik ben heel close met mijn familie, maar dat heeft me nooit tegengehouden om naar het buitenland te gaan,” vertelt Van de Sanden. Inmiddels zit ze op Franse les, maar vloeiend Frans spreekt ze nog niet. Toch voelt ze zich thuis in Frankrijk. “De Fransen zijn soms arrogant en er heerst wel een winnaarsmentaliteit. Maar zodra ze je mogen zullen ze alles voor je doen. Sowieso is het hier op de club één warme familie.” In Frankrijk krijgt Shanice alle ruimte zich te ontwikkelen. “De faciliteiten zijn goed in Frankrijk, je bent hier fulltime profvoetballer.” Dat was vroeger wel anders in Nederland. “Ik heb folders gelopen. Daarnaast ging ik nog naar school toe. En dan óók nog trainen. Aan het einde van de dag was ik helemaal kapot.” Ondanks de prestaties van de OranjeLeeuwinnen in 2017 is er nog altijd veel meer geld in omloop bij het mannenvoetbal. “Dat mannelijke en vrouwelijke voetballers gelijk betaald moeten worden, dat zie ik wel. Maar het heeft tijd nodig. Onze wedstrijden komen nu op televisie, dat zijn mooie positieve dingen. Zodra dat meer wordt, zullen er ook meer sponsoren komen.” In de Verenigde Staten staan de sponsoren daarentegen te springen om het vrouwenvoetbal te spekken. “De vrouwen zijn daar wat de mannen hier zijn. De competitie is echt bizar. Ik wil graag nog eens in Amerika voetballen.”