Met de arrestatie van Julian Assange (WikiLeaks) ontstaat er voor Donald Trump een heel nieuw momentum

Vandaag is in Londen Julian Assange door de Britse politie uit de Ecuadoraanse ambassade gehaald. Het was een goed gecoördineerde actie: in Equador werd zijn asiel beëindigd en de spreekwoordelijke inkt van dat besluit was nog niet droog of de politie stond – op uitnodiging van de ambassadeur – al binnen.

Tegen Assange liepen twee uitleveringsverzoeken waarvan er één inmiddels leek te zijn ingetrokken: die wegens verkrachting van twee Zweedse vrouwen. De andere aanklacht is er een in de VS, die zou zich al jaren in een verzegelde envelop bevinden.

Maar het kan verkeren. Op het moment dat de VS om uitlevering verzocht was er daar sprake van een heel andere wereld, Donald Trump was nog doende met zijn onroerend goed en de TV-show The Apprentice. En ene Barack Obama was president, Hillary Clinton zou hem zo goed als zeker opvolgen.

Dat maakt dat het belang dat de VS vandaag heeft heel anders is dan onder Obama. Inmiddels weten we dat Assange onder een hoedje speelde met het Rusland van Poetin en dat zo de mails van Hillary Clinton op straat kwamen.

Het is dan ook niet denkbeeldig dat Assange méér van de Trump-Rusland-connectie weet dan openbaar aanklager Mueller ooit kon achterhalen.

Het is zomaar denkbaar dat de VS bij nader inzien niet om zijn uitlevering vraagt of in elk geval niet al teveel haast maakt met het proces dat ertoe moet leiden.

Want stel dat Assange voor strafvermindering gaat en in ruil voor het uitwisselen van informatie tégen Trump tot een plea bargain komt.

Overigens, nog eens kijkend naar The Apprentice, valt het op dat er beslist sprake was in een bestendige gedragslijn van Trump die hij tot op de dag van vandaag doortrekt: ‘You’re fired!’