’60 keer hetzelfde standpunt, waarom gaan PvdA en GroenLinks niet samen?’ De vraag stellen is ‘m beantwoorden
De vraag boven dit artikel hebben we één op één ‘geleend’ van de NOS die over dit fenomeen publiceert.
Maar we zouden wel direct willen zeggen: De vraag stellen is ‘m beantwoorden.
De StemWijzer voor de Europese Parlementsverkiezingen zou al een week geleden online zijn. Voordat het zover zou kunnen komen werden alle stellingen nog eens getest en direct werd duidelijk dat GroenLinks en de PvdA dezelfde antwoorden hadden op alle stellingen: zowel de dertig stellingen die de selectie hadden doorstaan als de dertig reservestellingen.
Hoewel enorm versnipperd wordt ons politieke landschap al in belangrijke mate bepaald door fusiepartijen, het CDA en GroenLinks zijn er voorbeelden van. Die fusies waren zelden het gevolg van kracht, integendeel.
Dus waarom zou GroenLinks, sinds Jesse Klaver flink groeiend en het eind lijkt nog niet zicht, willen fuseren met de PvdA waarvoor sinds het aantreden van Lodewijk Asscher – en eerder – precies het tegendeel geldt? Een partij met een jong en fris imago en bovendien speerpunten die het in elk geval op dit moment heel goed doen, zou dan samengaan met een partij met heel grote verdiensten maar die er nu al jaren niet in slaagt zich te vernieuwen in een mate die meer kiezers kan verleiden.
PvdA en GroenLinks gaan niet samen, we zien het niet gebeuren. Althans: formeel niet. Maar de politieke werkelijkheid is het dat niet van een fusie maar wel al van een overname sprake is. Want wie vandaag links wil stemmen, voor het eerst of nog steeds, die kiest vaker voor GroenLinks dan voor de PvdA.