Dus dit krijg je als je Jesse Klaver openmaakt

Als het al ooit anders was, vandaag de dag heeft elke politicus tenminste twee gezichten. Het is de bedoeling dat de (potentiële) kiezer er één ziet. Fractiegenoten en leden van het partijbestuur: die hebben recht op twee maar eigenlijk ook liever niet.

Dat lukt niet altijd. Jesse Klaver was eerder deze week even niet zichzelf. Of juist wel? Lastig, altijd je rugdekking in de gaten moeten houden.

We zien in ons land twee jonge en in de ogen van hun achterban veelbelovende partijleiders waarvan althans de politieke denkbeelden verschillen als dag en nacht. Of ze ook persoonlijk zoveel verschillen, wie dat wil kan er er over nadenken. In elk geval als het gaat om ijdelheid doen ze niet voor elkaar onder.

Een beeldbepalend medebestuurder van Thierry Baudet, Henk Otten, geeft een interview en zet zich daarin duidelijk af tegen Thierry Baudet. Gevolg: Otten wordt eruit gezet en krijgt een emmer modder over zich uitgestort.

Een beeldbepalend fractiegenoot, Zihni Özdil, geeft een interview en zet zich daarin duidelijk af tegen tegen een standpunt van GroenLinks – het studentenleenstelsel – en dus tegen Jesse Klaver. Gevolg:  Özdil wordt eruit gezet en krijgt een emmer modder over zich uitgestort.

Tegen het eind van de dag ziet Jesse Klaver dat hij zichzelf in de voet schoot en probeert hij de ene Jesse en de andere Jesse weer in elkaar te schuiven, althans voor het oog van de kiezer. Dat lukt maar zeer ten dele, de kiezer is niet gek.

Het zal duidelijk zijn dat het gedachtengoed van OPZIJ eerder tegen GroenLinks aanschurkt dan tegen dat van FvD en dan drukken we ons eufemistisch uit. Maar laten we ons niet vergissen in de leiders, die staan ook gewoon op het toneel. Dat leverde in verkiezingstijd zowel bij GroenLinks als FvD taferelen op van massamanifestaties met idolate fans en hun kennelijk onaantastbare leiders. We voelden ons bij dat soort beelden niet altijd prettig. Of eigenlijk: nooit. Want achter de coulissen……

En dan nog zo’n ding: die partijdiscipline. We kunnen er ons best iets bij voorstellen, de kikkers moeten in de kruiwagen. Maar als ook de fractieleden kennelijk klapvee zijn van hun leider, op straffe van excommunicatie, dan gaat er iets niet goed.