Nu in OPZIJ: Joyce Sylvester over Zusterschap
DOOR JULIA WOUTERS
BEELD ARENDA OOMEN
Joyce Sylvester (1965) is een pionier. Haar hele carrière is ze al de eerste zwarte vrouw in die functie. Sinds 2016 is ze Substituut Nationale Ombudsman. Eerder was ze als burgemeester van Naarden en Anna Paulowna de eerste zwarte vrouw met een ambtsketen. Twaalf jaar lang was ze senator voor de PvdA. En overal waar ze zit werkt ze zich ‘te pletter’ om de weg vrij te banen voor vrouwen die, zoals ze het zelf zegt ‘eruitzien zoals ik’. Met OPZIJ spreekt ze over de rol die zusterschap daarbij voor haar speelt.
Wat betekent zusterschap voor jou persoonlijk?
“Het woord zusterschap geeft mij een blij en warm gevoel. Het staat voor geborgenheid en je kwetsbaar kunnen opstellen. Elkaar helpen door dik en dun. Elkaars talenten zien en elkaar daarin verder helpen. “Ik heb drie zussen en we hebben een hechte band. Wij hebben van onze ouders alle ruimte gekregen en zijn hele verschillende dingen gaan doen. Dat vind ik mooi. Je hebt die strakke band met elkaar waarin toch ruimte en respect is zodat iedereen kan doen wat zij te doen heeft in het leven.”
Op welke manier denk je dat zo’n meidengezin jou gevormd heeft?
“Meiden kijken ontzettend kritisch naar elkaar. Ik denk dat ik daardoor wel een stapje harder heb gelopen. Ik was thuis de oudste en een echte moederkloek. Ik moest altijd op ze passen en als er iets met hén gebeurde, kreeg ík op mijn flikker. Mijn zussen zijn een grote steun voor mij. Ik heb in 1992 een ernstig ongeluk gehad (Sylvester raakte zwaargewond tijdens een treinramp waarbij vijf passagiers om het leven kwamen – red). Ik had nooit zo goed kunnen herstellen zonder hun hulp. Maar ook de grapjes die je nu nog maakt over wat er vroeger is gebeurd, die specifieke humor, je hoeft maar naar elkaar te kijken en je kan lachen.”
Wat heeft zusterschap in je carrière betekent?
“Dat vrouwen elkaar verder helpen. Dat je aan elkaar denkt als er ergens een functie vrijkomt. Zusterschap is ook door dik en dun. Als ik merk dat een vrouw in de problemen zit en iemand komt bij me roddelen, doe ik daar niet aan mee.”
Heb je aan het begin van je carrière zusterschap ervaren van vrouwen met wie je werkte?
“Ik weet nog dat ik op het Amsterdamse stadhuis
werkte als bestuursassistent. Marjanne Sint was toen gemeentesecretaris. Ze zei: ‘Je ziet er altijd heel sportief uit maar in een jasje ben je iemand’. Ik leerde van haar hoe je je als vrouw kunt presenteren. Dat vond ik mooi want ze had ook niks kunnen zeggen.”