Matchmaker Astrid van Heumen: “Ik snap niet dat het quotum er nog niet is, want we praten er al járen over.”
Ondanks succesvolle carrières, zowel voor haar als voor haar Nederlandse man – ook bankier – die ze daar ontmoette, gingen ze terug naar Nederland, met hun dochter. Ze maakte bewust een carrièreswitch en tegenwoordig maakt ze zich als headhunter buitengewoon druk over de positie van vrouwen in het bedrijfsleven. Geen wonder dat ze daarom ook de drijvende kracht is achter het damesgenootschap Kenau, dat sinds 2012 is uitgegroeid tot zo’n kleine vierhonderd vrouwen, die elkaar een paar keer per jaar treffen. Uiteraard is de groep ook een bron voor haar zoektocht naar talent. “Net als bij de film zoek ik de juiste characters fitted for the role.”
Astrid valt meteen met de deur in huis en start met hele zachte en beheerste stem een pittige tirade over het gebrek aan vrouwen aan de top en daaronder.
“Ik snap niet dat het quotum er nog niet is, want we praten er al járen over. En het is gewoon nodig. Er zijn in Nederland de afgelopen 25 jaar al zoveel redenen aangevoerd om het quotum buiten de deur te houden, maar we zijn nog geen stap verder gekomen. Dus waarom doen we het nu niet wél. Al is het maar voor vijf jaar.
“En dan al die redenen die worden aangevoerd, dat er dan ook goede kinderopvang moet komen, et cetera: dat wisten de Dolle mina’s al vijftig jaar geleden. Er zijn in Nederland heel veel vrouwen, zzp’ers, die de top niet kunnen of willen bereiken. Want laat dat duidelijk zijn – net als bij mannen is die top niet voor iedere vrouw weggelegd. Gebruik dat potentieel om de kinderopvang op te tuigen. Maak vervolgens beleid dat niet bij iedere nieuwe kabinetsformatie weer wordt veranderd of afgebroken. Zodat de ene keer de wachttijden voor de kinderopvang zo lang zijn dat je kind al bijna naar de basisschool gaat als er eindelijk een plekje is, of dat je een paar jaar later moet inkrimpen qua personeel omdat de subsidiëring of de aftrekbaarheid van de opvang ten nadele van de ouders is gewijzigd.