Column Sheila Sitalsing: hakken-over-de-sloters
De dochter is overgegaan van de ene klas naar de andere en dat betekent niet, zoals vroeger toen alles slechter was, dat ze door de klassenleraar een kartonnen rapportje met ‘Goed gedaan!’ in de hand krijgt gedrukt om thuis te laten zien, neen, tegenwoordig gaat dat anders.
Met een afgehuurde congreszaal. Complete families in uitgaans- kostuum. Een avondvullend programma met zang en muziek en toespraken. Het plechtig oplezen van de namen van alle bevorderde kinderen inclusief hun behaalde kwalificaties.
Het gebroed wordt lof toegezwaaid alsof het net met daverend succes een proefschrift heeft verdedigd over complexe microbiologische materie die de mensheid zal redden van een wisse ondergang, en niet gewoon een doodnormale overgang op de doodnormale onderbouw van een doodnormale middelbare school.
Wat opvalt tussen de opgelezen rijtjes met-lofjes en met-zeer-veel-lofjes: de ene meisjesnaam na de andere en héél af en toe een jongensnaam. De zittenblijvers, de naar een lager niveau gepromoveerden, de afvallers, de hakken-over-de-sloters: jongens, jongens, jongens en hier en daar een verdwaald meisje.