Cardiofeministe: Angela Maas
Cardioloog Angela Maas (1956) werd op 2 december vorig jaar door OPZIJ uitgeroepen tot Meest Invloedrijke Vrouw 2019. Maas levert al sinds haar studietijd strijd met het mannenbastion dat de medische wereld ook toen was. Ze heeft voor een ware opschudding in de cardiologische wereld gezorgd als het gaat om het vrouwenhart.
In 2019 verscheen Angela’s boek Hart voor vrouwen. In haar boek vertelt Angela Maas onder meer over de risicofactoren op een hartinfarct bij vrouwen, over de menopauze en andere vrouwspecifieke risicovariabelen, een falende hartspier en versleten hartkleppen, het ‘gebroken hart’, hartschade bij borstkanker en hartritmestoornissen. En ze deelt haar kennis en zorgen met OPZIJ.
Het zit niet tussen de oren
“Onlangs kwam een aardige man van begin vijftig op mijn spreekuur. Alhoewel mannen op mijn poli sinds jaren zeldzaam zijn, kwam hij met een probleem dat tienmaal zo vaak bij vrouwen voorkomt, namelijk spasme ofwel kramp in de grote kransvaten. De stoornis was net aangetoond via een spasme-test, die dit uitlokt.
Zoals we dat vaak zien bij vrouwen had hij van jongs af aan frequente migraineaanvallen en kwamen hart- en vaatziekten in de familie veel voor. Ik stelde de diagnose en toen vroeg hij een time-out om het tot zich door te laten dringen. Hij was zichtbaar emotioneel en probeerde zijn tranen te onderdrukken. Begrijpelijk, want hij liep al meer dan vijf jaar rond met deze klachten en had daarvoor allerlei onderzoeken ondergaan. De conclusie van meerdere artsen was dat het ‘tussen de oren’ zat. Hij was inmiddels afgekeurd voor zijn werk en in een sociaal isolement gekomen. Zijn gezin en naaste omgeving begrepen ook niet wat er met hem aan de hand was.”
Stereotiep denken is gevaarlijk voor goede zorg
“Het verhaal van deze man greep mij erg aan, niet alleen om zijn verdriet en onmacht, maar omdat hij in de valkuil gevallen was van het stereotiepe denken in de zorg. Als je geen vernauwing hebt in de kransvaten, dan moet het wel psychisch zijn. Zo heb ik het in de jaren tachtig ook geleerd.
Op weg naar huis moest ik denken aan al die vrouwen die jaar in jaar uit hetzelfde meemaken. Onbegrip, niet geloofd worden, geen passende diagnose en dus geen juiste behandeling. Het leidt tot uitval op het werk, verlies aan inkomen en zelfs armoede, waardoor de gezondheid nog verder achteruitgaat.”
Lees verder via Blendle. Of bestel direct het nieuwe nummer van Opzij.
