Columnist Etchica Voorn over ‘Moordneigingen’
Fotograaf en activist Mona van den Berg appte of ik inloophuizen met haar wilde bezoeken om een reportage te schrijven voor een bijlage van Trouw. “Ze zitten in de knel en we moeten duidelijk maken dat ze onmisbaar zijn voor de meest kwetsbaren in onze samenleving.” “Maar ik ben geen journalist,” appte ik terug. “Je kan toch schrijven?” Daar viel weinig tegen in te brengen, ik beloofde erop terug te komen.
Met mijn witte herder verliet ik mijn portiek. Naast het portiek is de ingang van een supermarkt. Daar stond ze weer. Ze is hooguit een meter vijfenzestig en graatmager. Haar hoodie viel ruim als een monnikskap rond haar botbleke gelaat. Ze schonk me een tandeloze lach. In haar handen hield ze de daklozenkrant. De een doet boodschappen in de super, maar voor haar is het de dagelijkse werkplek om geld te verdienen en de nachtopvang te kunnen betalen.
Met haar Duitse accent lispelde ze: “Je ziet er mooi uit vandaag.” Ze houdt ervan om voorbijgangers te complimenteren. Vandaag droeg ze stevige puntlaarzen van blauw krokodillenleer, een schril contrast met haar magere lichaam. “Wat heb je mooie laarzen aan.” De zon brak door op haar gezicht. Zoals zo vaak liep ik verder zonder geld te geven, wat mij altijd een licht schuldgevoel bezorgt.
Lees erover in de nieuwe OPZIJ, het zomernummer. Koop OPZIJ in de winkel of bestel OPZIJ via de website.
