Column Carin Gaemers: Dus ik doe het nog maar een keer

Stel je voor. Je bent oud en door dementie of een andere ziekte is je zelfredzaamheid ernstig aangetast. Je struikelt en valt. De telefoon heb je net even niet binnen handbereik. Uren lig je met pijn op de harde grond. Je krijgt het zo koud dat je beseft: als er niet snel iemand langskomt, ga ik dood aan onderkoeling.

Inmiddels komen dagelijks meerdere ouderen met dit verhaal in het ziekenhuis terecht. Gelukkig kwam voor hen de hulp nog op tijd. Vanuit de langdurige zorg is hiervoor gewaarschuwd. Dit is het directe gevolg van kabinetsbeleid dat stuurt op ouderen thuishouden, zelfs wanneer dat niet meer verantwoord is.

Alles wat de afgelopen jaren in de ouderenzorg is bevochten, wordt nu weer teruggedraaid. Terwijl het proces om de kwaliteit van leven en zorg te verhogen nog maar nauwelijks op gang is gekomen. Door een kabinet waarin dezelfde partijen zitten die in 2017 met de hand op het hart beloofden ons manifest Scherp op Ouderenzorg uit te voeren.

Toen waren er verkiezingen in aantocht. Inmiddels zijn we twee verkiezingen verder en opnieuw is de kaalslag ingezet. Terwijl de verpleeghuiszorg en de thuiszorg er nog slechter voor staan dan in 2017. Overigens zijn ook
de jeugdzorg en de zorg voor chronisch zieken, verstandelijk gehandicapten en psychiatrische patiënten door de ondergrens heen gezakt.
Dan kun je onmogelijk volhouden dat het beleid het afgelopen decennium verstandig en doelmatig is geweest. Er komt geen protest uit de sector, zeggen ze in Den Haag. Vind je het gek? Zorgmedewerkers hebben jarenlang tevergeefs geprotesteerd en kregen ook nog eens de corona- epidemie over zich heen. Die kunnen het niet opbrengen een massale campagne te organiseren.

De hele column van Carin Gaemers lees je in de nieuwste Opzij. Een abonnement is zo gepiept. Nergens aan vastzitten? Lees dit nummer fysiek of digitaal via onze site of Blendle.