Ongelukkige mannen? Schuld van de vrouwen
Nu er héél voorzichtig aan de deksels van beerputten wordt gekrabbeld.
Nu vrouwen aarzelend berichten over hoe ze decennialang op werkvloeren zijn tegengewerkt en gekleineerd, onder rokjes zijn gegrepen en zwijnerijen hebben moeten aanhoren.
Nu ook de oudste fossielen door beginnen te krijgen dat het best gek is om tegen de nieuwe stagiaire ‘Wat komen je benen fantastisch uit in deze broek’ te zeggen.
Nu meisjes de ruimte krijgen in een omgeving die begint te onderkennen dat ook zij in staat zijn tot abstracte begrippen doorgronden, wiskundesommen maken en eigen opvattingen ontwikkelen.
Nu verkrachte vrouwen niet meer standaard de vraag krijgen ‘Maar wat dééd je daar dan nog zo laat, meisje, en wat had je áán?’
Nu voor het eerst in de geschiedenis aandacht begint te komen voor het feit dat ziekten die het vrouwenlichaam treffen minder goed onderzocht worden, minder royaal gefinancierd zijn en vaker over het hoofd worden gezien.
Nu je eindelijk begrippen als loonkloof, femicide, vrouwenhaat en seksisme in een serieus debat kunt inbrengen zonder dat je op schampere blikken wordt onthaald.
Verder lezen? De hele column lees je in de nieuwste Opzij. Een abonnement is zo gepiept. Nergens aan vastzitten? Lees dit nummer fysiek of digitaal via onze site of via Blendle.
