Vakvrouw Julia Veer: ‘Begin klein, maar houd je visie in gedachte’
Vanuit haar studentenkamer startte Julia Veer (1998) op 21-jarige leeftijd, samen met haar vriend Randy Feliz, een skincarelijn. Dat deed ze omdat ze wilde ondernemen én om haar eigen acneprobleem op te lossen. Drie jaar lang stond hun leven in het teken van het opzetten van het bedrijf en alles moest daarvoor wijken. In 2019 lanceerden ze het eerste product. Nu zijn er tien producten die worden verkocht in de hele Benelux en zet het bedrijf enkele miljoenen per jaar om.
Vanuit haar studentenkamer startte Julia Veer (1998) op 21-jarige leeftijd, samen met haar vriend Randy Feliz, een skincarelijn. Dat deed ze omdat ze wilde ondernemen én om haar eigen acneprobleem op te lossen. Drie jaar lang stond hun leven in het teken van het opzetten van het bedrijf en alles moest daarvoor wijken. In 2019 lanceerden ze het eerste product. Nu zijn er tien producten die worden verkocht in de hele Benelux en zet het bedrijf enkele miljoenen per jaar om.
Het hoofdkantoor van Clay and Glow is gevestigd in het WTC-gebouw in Den Haag. Julia en haar team zijn net verhuisd naar een groter kantoor met vergaderruimte. De kleur roze voert de boventoon. Voordat ons gesprek begint, vraagt ze een medewerker een filmpje te maken voor social media. “Ik merk dat onze volgers mijn verhaal ook inspirerend vinden. Nu gaat het goed met ons bedrijf, maar we begonnen vanaf mijn studentenkamer met alle struggles die bij het ondernemen horen.”
Wilde je altijd al ondernemen?
“Eigenlijk niet. Toen ik van Curaçao naar Nederland verhuisde, startte ik met een studie communicatie in Den Haag. Nadat ik een jaar had gestudeerd, wilde mijn vriend Randy samen iets opzetten. Hij is wat ouder dan ik en had al een tijdje gewerkt. We zijn begonnen met het verkopen van kleding via een webshop. Ook hadden we een website met bikini’s. Met mijn studie was ik inmiddels gestopt. Telkens zei ik: ik wil groter, ik wil meer. We groeiden en daar leerden we veel van. Het was leuk om te ondernemen, alleen deden we dat niet met een eigen merk. We wilden iets opzetten dat we helemaal zelf, van begint tot eind, hadden ontwikkeld. Maar wat dat moest zijn, wisten we nog niet.”
Het werd skincare. Julia had destijds last van acné en kreeg vaak allergische reacties op veel producten. “Ik wilde een pink clay masker laten maken, zonder slechte ingrediënten. Ook moest het er mooi uitzien en betaalbaar zijn. We gingen op zoek naar een chemicus die het masker kon maken, maar nergens voelde het echt goed. Toen kwamen we bij een man in Overijssel terecht, die zijn werk in zijn schuur deed en waar we een goede klik mee hadden. Hij wilde met ons samenwerken en kon drieduizend stuks maken. Normaal gaat om aantallen van tienduizend stuks, dus dit was een mooie kans om te beginnen.”
Julia en Randy gebruikten het geld dat ze hadden verdiend met de verkoop van de andere bedrijven ze voor de ontwikkeling en productie. Het duurde wel wat langer dan gedacht voordat het masker klaar was. Negen maanden om precies te zijn. “Ik testte het masker elke keer, want mijn huid moest ertegen kunnen én het moest helpen tegen acné. Tijdens die negen maanden zorgden wij ervoor dat de verpakking werd ontwikkeld en dat de website en de social-mediakanalen klaar waren. Drie jaar lang stond ons leven in het teken van het opstarten van ons bedrijf. En toen kwamen we uit ons holletje.”
Dat lijkt me best een spannende en onzekere tijd.
“We twijfelden enorm. Zou het gaan lukken? We konden opgeven, maar een stemmetje in mijn hoofd zei dat we door moesten gaan. Ik ben ook wel erg eigenwijs. We woonden samen op mijn studentenkamer, hadden een lage huur en verder weinig zorgen of verantwoordelijkheden. Als het niet zou lukken, zouden we gewoon weer een studie gaan doen. Natuurlijk waren we weleens onzeker, maar we moesten ook door van onszelf: we hadden geen plan B. Mijn ouders woonden op Curaçao, zij zijn geen ondernemer en snapten ook niet dat wij dit deden. Ze steunden ons gelukkig wel. En nu zijn ze ook heel trots.”
Het masker werd gelanceerd en was meteen een succes. Een maand na de lancering vroegen mensen: what’s next? Het is in de beautybranche namelijk heel normaal om twee tot vier producten per jaar op de markt te brengen. Tijd om te groeien.
“Een tijd lang verzonden we de bestellingen gewoon vanuit onze studentenkamer. Op een gegeven moment sliepen we op de dozen en wilde onze DHL-bezorger niet meer langskomen. Na een jaar zijn we overgestapt op een distributiecentrum. Er moesten ook meer producten komen. Daarom zijn we nieuwe producten op basis van huidproblemen gaan lanceren. We hebben veel contact met onze klanten, als er een vraag is naar een bepaald product, dan maken we dat. Zo hebben we nu een dag- en nachtcrème, cleanser, scrub, vitamine C-serum, toner, eyecream, twee maskers, een foam en een sunscreen.”
Woon je eigenlijk nu nog steeds op een studentenkamer?
Lachend: “Nee, gelukkig hebben we nu een mooi appartement op het Spui. Een tijd lang hebben we onszelf overigens niet uitbetaald. Elke euro die we verdienden, investeerden we in ons bedrijf. Nu we medewerkers hebben, moeten we onszelf wel salaris geven. Dat is verplicht.”
Verder lezen? Het hele stuk lees je in de nieuwste Opzij. Een abonnement is zo gepiept. Nergens aan vastzitten? Lees dit nummer fysiek of digitaal via onze site of via Blendle.
