Comedian Desta Jong: ‘Vrouwen niet grappig? Ik ken meer mannen die niet grappig zijn’
Van jongs af aan wilde Desta Jong (1986) al stand-upcomedian worden. Maar hoe word je dat? Er is immers geen opleiding voor. Nu staat ze wekelijks op podia door het hele land haar grappen te vertellen en wordt ze het aanstormende talent van 2023 genoemd. “Zo omschrijven ze me al een tijdje. Het zou fijn zijn als ik eind van het jaar eindelijk ‘gearriveerd’ talent word genoemd.”
DOOR MARLEEN HOGENDOORN
What’s up Leiden? Zo begint Desta haar show bij een Leidse comedyclub. Ze opent de avond, de mc kondigt haar aan. Ze vertelt over haar leven. “Ik was ooit getrouwd. Op een gegeven moment bleken we beiden toch heel anders naar het leven te kijken. Ik zag die auto aankomen, hij niet.” Gelach in de zaal, maar ook wat ongeloof. Het blijkt later echt zo te zijn, Desta is weduwe. “Mijn stijl is best rauw ja, ik ga er met gestrekt been in. Ik praat graag over mijn eigen ervaringen, ook als die niet zo mooi zijn.”
Als jong meisje keek ze met haar familie naar Eddie Murphy. “Iedereen vond hem grappig. Het viel me destijds wel al op dat er alleen mannen comedy deden. Gelukkig is dat nu wel anders, denk aan Amy Schumer en Ali Wong, maar de verhouding zijn nog niet gelijk.”
Ze besluit dat ze het comedy vak in wil. Op school maakt ze al grapjes in de klas. “Ik hield ervan om de boel te ontregelen. Ik kan nu wel zeggen dat ik destijds gewoon een vervelend kind op school was. Het was fijn om op deze manier controle te hebben, controle die ik thuis niet had.”
Thuis moest ze op haar tenen lopen door de onvoorspelbare karakters van haar vader en zijn vriendin. “Er was continu spanning, het waren onvoorspelbare mensen. Je wist nooit hoe ze zouden reageren. Er was geen communicatie thuis, je kon zomaar een tijd lang genegeerd worden zonder dat je wist wat er was.”
Haar Surinaamse moeder was niet aanwezig in haar jeugd. “Ik weet niet waar ze was, op een dag was ze met de noorderzon vertrokken, ze kwam sporadisch langs. Als kind vond ik dat lastig, nu heb ik er vrede mee.”
Islam en vergeving
Door haar werk in een Joods verzorgingshuis begon ze zich in religies te verdiepen. Uiteindelijk bekeerde ze zich tot de Islam. “In de bibliotheek ben ik gaan lezen en kwam ik de Islam tegen. Ik vond het fijn om een boek te hebben dat me vertelde dat ik een reden had om te bestaan, dat er een lot is voor mij. Tot die tijd voelde ik dat niet, het leven voelde leeg en nutteloos. Het geloof bracht me balans, rust en regelmaat.”
Vergeving in de Islam is belangrijk, zegt ze. “Ik heb uiteindelijk mijn ouders kunnen vergeven, dat heeft wel even geduurd.”
Het begon met een Open Mic night
Na haar studies verpleegkunde en pedagogiek gaat ze werken op een school voor speciaal onderwijs. “Mensen zeggen altijd: volg je droom, maar ze doen het niet. Wie droomt er bijvoorbeeld van om leraar te worden? Op de school waar ik werkte, zag ik leraren met gebroken dromen. Mijn droom was het om mensen te laten lachen over onderwerpen die per definitie niet iets zijn om over te lachen.” Ze besluit wat minder te gaan werken en meldt zich aan bij een Open Mic night in Amsterdam. “Ik kreeg leuke reacties. Vooraf was ik zenuwachtig, ik dacht: er kan van alles gebeuren, maar ik ga in ieder geval niet dood, niet letterlijk. Dat hielp. Door het rouwen om mijn partner voelde ik geen grenzen meer.”
Het hele interview lees je in de nieuwste Opzij. Een abonnement is zo gepiept. Nergens aan vastzitten? Lees dit nummer fysiek of digitaal via onze site of Blendle.
