In de Babyboomer-special van OPZIJ: De Club van Rome
In 1972 verscheen het rapport, het veranderde de manier waarop we naar de wereld en haar hulpbronnen kijken, voorgoed. ‘De Grenzen aan de Groei’ pionierde met mondiale milieustudies en waarschuwde voor de gevolgen van ongebreidelde economische groei in een wereld met beperkte hulpbronnen.
Die ‘beperkte hulpbronnen’, daarvan kunnen we inmiddels zeggen dat de Club het én bij het juist eind had maar er misschien niet steeds de juiste conclusies aan verbond. Want enerzijds bleek de beperktheid van hulpbronnen – bijvoorbeeld in het geval van fossiele brandstoffen – minder te zijn, sinds 1972 is er nog altijd sprake van nieuwe vondsten. Anderzijds bleken de toepassingen die er gebruik van maken steeds efficiënter te worden. Verbrandingsmotoren bijvoorbeeld, gebruiken inmiddels veel minder om de dezelfde prestatie te leveren dan in 1972. Overigens werden in het rapport dat soort onzekerheden over toekomstige ontwikkelingen ook zeker genoemd, als voorbehouden.
Een van de meest opvallende conclusies van het rapport was de waarschuwing voor een mogelijke toekomst van ‘overshoot and collapse’ (overschrijden en ineenstorting). Het stelde dat als de wereld doorging met het verbruiken van hulpbronnen in het toenmalige tempo, er ernstige gevolgen zouden zijn, zoals klimaatverandering, uitputting van fossiele brandstoffen en het verlies van biodiversiteit.
LEES VERDER IN OPZIJ