In de nieuwe OPZIJ: Sheila Sitalsing: ‘Je hoeft je er niks van aan te trekken, maar zo werkt het niet’
Vroeger was ik een kuthoer. Moest ik terug naar mijn eigen land, maar niet dan nadat ik me had laten pakken door zeventien bootvluchtelingen. Ook was ik een links loeder, een heks en bovenal ondraaglijk dom. Op een dag stopte ik met op Twitter lezen wat @stronthond-je1966 ervan vond, en werd ik weer gewoon mezelf.
Het is uitentreuren onderzocht hoe sociale media – het voormalige Twitter (tegenwoordig X) en Facebook voorop – een platform zijn geworden waarop professionele trollen uitgekiende campagnes op touw zetten tegen vrouwen die zich in het publieke debat wagen met als doel ze de mond te snoeren. Gefrustreerde zolderkamerhelden laten zich hierdoor gretig ophitsen, en even later staat er 130 keer een variant op ‘daar moet een kaars in’ in je mentions.
Daar hoef je je natuurlijk niks van aan te trekken, maar zo werkt het niet. Het leidt af, het intimideert, het zeurt in het achterhoofd, en het doet je extra vaak over de schouder kijken bij het naar huis lopen, want waarom loopt die man nog steeds mee en zag ik nou de herkenning in zijn ogen of is dat een overspannen gedachte?
LEES VERDER IN OPZIJ