In de vorige OPZIJ: Sheila Sitalsing: ‘Er is empathisch geluisterd, want jeetje wat vreselijk dat vrouwenhaat vrouwen uit de publieke ruimte mept.’
DOOR Sheila Sitalsing
Vrouwelijke politici met een uitgesproken profiel kunnen rekenen op een barrage aan agressieve en haatdragende tweets. Ze krijgen disproportioneel méér haat te verwerken dan mannen in een gelijksoortige positie en de agressie is opvallend vaak persoonlijker van aard: het gaat over hun uiterlijk, hun stem, hun kleding, hun religie, hun relaties, hun seksualiteit.
Het gevolg: de vaak georkestreerde haatcampagnes schrikken nieuwe groepen vrouwen af om ook de nek uit te steken – het wapen werkt. Voor vrouwelijke journalisten met een bekend hoofd of een grote mond en de verkeerde opvattingen (alle denkbare opvattingen dus, want op-vattingen), gelden soortge-lijke mechanismen, zo liet de journalistenvakbond NVJ onderzoeken.
Dat is alweer jaren geleden. Er is empathisch geluisterd, want jeetje wat vreselijk dat vrouwenhaat vrouwen uit de publieke ruimte mept. Er zou een grote schoonmaak ko-men. Facebook en X zouden beter gaan letten op mode-ratie.
Trollen en hun zolderkamer-volgelingen zouden eraf gegooid worden. Ammehoela.
LEES VERDER IN OPZIJ