In de nieuwe OPZIJ: De persoonlijke reis in boeken van Marieke van Willigen (2): Au pair – Willem Frederik Hermans
Ze maken je boos, verdrietig en vrolijk. Ze zetten je aan het denken en je komt ervan in beweging. Boeken zijn de onmisbare bakens in de reis van een mens. Journalist en aspirant-theoloog Marieke van Willigen haalt voor Opzij zeventien boeken uit de kast die haar vormden. Marieke van Willigen (1973) studeerde Nederlands, deed de Theaterschool Utrecht en is op dit moment bezig met haar master Theologie/religiewetenschappen.
De notoire dwarsligger Willem Frederik Hermans (die wil je echt niet in je team) heeft doorgaans mannelijke hoofdpersonages die aan het begin van het boek al niet erg sympathiek zijn, maar aan het eind van het boek uitgesproken antipathiek. Behalve in het boek Au Pair. Het hoofdpersonage is de Vlissingse au pair Pauline, die in Parijs in een typisch Hermansiaanse intrige verwikkeld raakt, een ethisch onoplosbaar dilemma. Een personage als Pauline komt in geen van de boeken van Hermans voor. Ze is vriendelijk, open en onderne-mend. Ze zou een leuke dochter zijn. Hermans heeft zichzelf twee keer vermomd opgevoerd in het boek, aan het begin als een “niet zo jonge meneer” en aan het slot als “een bejaarde meneer”. Ergens in een interview zegt hij dat hij verliefd wordt op zijn hoofd-personage en die affectie lees je terug. Au pair is Hermans’ laatste bij leven verschenen roman, en wat mij betreft zijn beste. Briljant qua structuur, vorm en inhoud vallen samen. Ook ik ben een beetje van Pauline gaan houden, met haar ‘Dianafiguur.’
LEES VERDER IN DE NIEUWE OPZIJ