In de nieuwe OPZIJ: De persoonlijke reis in boeken van Roos Schlikker (2): In koelen bloede – Truman Capote
Roos Schlikker (1975) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde en deed een postdoc journalistiek. In 2013 kreeg ze een column in Het Parool waarna ze uitgroeide tot bekend gezicht van de krant.
Naast Het Parool schrijft Schlikker columns voor LINDA., Libelle en Psychologie. Ze is geregeld te horen op Radio 1 en te zien op televisie onder meer als tafeldame bij DWDD, Half Acht en Vandaag Inside. Ook deed ze mee aan Wie is de Mol?. Naast columns maakt Schlikker scenario’s voor theater en televisie. Ook is ze auteur van diverse bestseller-romans (Huisje boompje beest, Vier wandelaars en een Siciliaan) en het autobio-grafische Moeder van glas.
Totaal per ongeluk belandde deze Neerlandica op de redactie van FEM, wat geen feministisch tijdschrift was, maar het Financieel Economisch Magazine. Tussen diverse ultra-intelligente economen die boeken schreven met titels als ‘Kille cijfers, warm gevoel’ kostte het me grote moeite mijn draai te vinden, laat staan mijn eigen stem. Het woordje ‘ik’ was min of meer verboden in onze verhalen. Je kreeg vooral schouderklopjes als je in de eerste alinea van je stuk zoveel mogelijk jaarcijfers wist te proppen.
Ik voelde dat ik anders moest, dat ik anders wilde en dat ik anders kon. En toen kreeg ik een nieuwe vriend. Zijn naam was als die van een cowboy: Truman Capote. Zijn ‘In koelen bloede’ leerde me dat non-fictie net zo spannend en meeslepend opgeschreven kan worden als fictie.
De manier waarop Capote de geschiedenis van een meervoudige moord minutieus uitploos en er zelf lichtelijk geobsedeerd door raakte waardoor ook zijn eigen leven begon te wankelen, fascineerde me enorm. En leerde me om lef te hebben. Lef om grootse projecten bij de kladden te grijpen, lef om een eigen toon te vinden, lef om de waanzin toe te laten.
LEES VERDER IN DE NIEUWE OPZIJ