IN DE NIEUWE OPZIJ: Jong en oud: een vanzelfsprekend feminisme

Opzij gaat in gesprek met twee generaties aan elkaar verwante vrouwen. Een van hen is nu een jonge vrouw, de ander was dit tijdens de twee feministische golf rond 1960/1970. Hoe kijken ze aan tegen het feminisme en tegen hun vrouw zijn? Wat is er veranderd, wat kunnen ze van elkaar leren? Dit keer gaan we in gesprek met Pim Backer-van de Wiel (93), voormalig verpleegkundige en Eva Alkema (25), projectleider bij Living Library. Pim is de oma van Eva.

DOOR Tina ten Bruggencate

Een bijzondere geschiedenis
Het levensverhaal van Pim begint in 1931 in de roerige jaren vlak voor de Tweede Wereldoorlog. Het is een bijzonder verhaal waarin de wereldgeschiedenis zich mengt met een familiegeschiedenis. Wegens omstandigheden kan Pim niet bij haar ouders in Den Haag opgroeien. Ze wordt al jong naar haar overgrootouders en twee oudtantes gebracht in Berg en Dal, tegen de Duitse grens aan. Deze familie is gedeeltelijk Duits, wat ingewikkeld is zo rond de Tweede Wereldoorlog. Pim heeft ondanks de oorlog veelal mooie herinneringen aan haar jeugd, bijvoorbeeld aan de grote tuin waar ze in kon spelen. Haar oudtantes Gusta en Lulu zijn erg belangrijk geweest in het leven van Pim.
Ze vertelt: “Mijn tantes waren zelfstandig en zorgden in deze armoedige tijden dat alles bleef draaien. En niet alleen dat, ze bleven altijd voor anderen zorgen.”
Pim heeft over haar bijzondere jeugd een boek geschreven voor haar kinderen en kleinkinderen, zodat haar geschiedenis en herinneringen voor hen bewaard blijven. Het boek heet ‘De Berglust: mijn jeugd aan de grens’, naar het huis waar Pim opgroeide. De foto’s in het boek laten Pim en haar oudtantes zien als mooie en sterke vrouwen. Villa Berglust en haar geschiedenis doet in een aantal opzichten denken aan dat andere huis, het Hooge Nest en naam van het gelijknamige boek van Roxane van Iperen. Ook een huis waar geschiedenis en oorlog door een familiegeschiedenis heen sijpelen.

LEES ER ALLES OVER IN DE NIEUWE OPZIJ