IN DE ZORG-SPECIAL VAN OPZIJ: Komt een vrouw bij de dokter….

‘Men die quicker, but women get sicker’, zo zei de Canadese hoogleraar vrouwengezondheid Donna Stewart al eens. De levensverwachting van vrouwen ligt weliswaar hoger dan die van mannen, maar tijdens die extra jaren hebben we een verminderde levenskwaliteit. Artsen luidden de noodklok dertig jaar geleden al, maar de nodige veranderingen bleven uit. Hoe komt het dat vooruitgang zó lang op zich laat wachten?

DOOR Ruth Smeets

Wie het nieuws bijhoudt, kan het haast niet zijn ontgaan: de zorg voor mannen en vrouwen is niet gelijk. Of eigenlijk wel, en dat is precies het probleem. Het mannen- en vrouwenlijf functioneert wezenlijk anders: we hebben een verschillend risico op bepaalde aandoeningen, krijgen last van andere symptomen en reageren anders op dezelfde behandeling. En dan zijn er nog tal van vrouwspecifieke aandoe-ningen, waarover een groot kennishiaat bestaat. De gemiddelde diagnosetijd voor endometriose* bedraagt 7,5 jaar. Voor PMDD* is dat 12 jaar. Al die tijd horen vrouwen dat hun klachten ‘er nu eenmaal bij horen’ of krijgen ze een doorverwijzing naar de psycholoog. Wat niet in het boekje voorkomt, zal immers wel tussen je oren zitten. Deze gedachte vormt een schril contrast met de realiteit. Duidelijk is: door verminderde levens kwaliteit, chronische ziektes en het verband hiervan met de overgang worden we als vrouwen minder gezond ouder.


Voor en door mannen
Het zal je niet verbazen dat in een patriarchaat ook de gezondheidszorg is ontwik-keld vóór en dóór mannen. Veruit de meeste weten-schappelijke onderzoeken zijn uitgevoerd op mannelij-ke proefpersonen, waarna de inzichten universeel worden toegepast.

LEES ER ALLES OVER IN DE NIEUWE OPZIJ